Και φυσικά με τον καιρό θα σε ξεχάσω
και θα ηρεμήσω, θα χαρώ και θα γελάσω
και τη ζωή μου απ’ το μηδέν θα ξαναρχίσω
και φυσικά ίσως και πάλι ν’ αγαπήσω.

Όμως τώρα τι κάνουνε, πες μου.
Πώς να κλείσω τις πληγές τις ανοιχτές μου;
Πώς να βάλω φωτιά και να κάψω το χτες μου;
Πες μου, τώρα τι κάνουνε, πες μου.

Και φυσικά θα ξαναφτιάξω τη ζωή μου
κι εσύ θα γίνεις μια παλιά ανάμνησή μου.
Από το βήμα μου θα φύγει η σκιά σου
και φυσικά δε θα θυμάμαι τ’ όνομά σου.

Όμως τώρα τι κάνουνε, πες μου.
Πώς να κλείσω τις πληγές τις ανοιχτές μου;
Πώς να βάλω φωτιά και να κάψω το χτες μου;
Πες μου, τώρα τι κάνουνε, πες μου.