Κυρίες και κύριοι, συντρόφια κι αλητήριοι
υποδεχτείτε ξανά ακάλεστο μουσαφίρη.
Για μαζευτείτε να το φτιάξουμε ωραία και φέτος
στο ολυμπιακό παγκόσμιο σωτήριο έτος.
Πάμε, χαμογελάμε, τραγουδάμε,
χαλάλι όλο το ξύλο πάλι που θα φάμε·
δε θα λυγίσουμε, τα πιο επικίνδυνα
θα ξεστομίσουμε και θ’ απειλήσουμε·
θα κατουρήσουμε πάλι τα νέα στέμματα,
όσα κεφάλια κι αν γεμίσετε με αίματα.
Τέρμα τα ψέματα, τέρμα τα λόγια.
Ετούτη τη φορά θα πληρώσουν όλα τα λαμόγια
Κι όσοι αγορασμένοι τους σιγοντάρουνε,
το μερτικό τους θα φροντίσουμε να πάρουνε.
Γι’ αυτό ελάτε όλοι φοβισμένοι και φορτώστε μας,
αγοράστε μας, ναρκώστε μας, σκοτώστε μας,
μεταλλάξτε μας, κοιμήστε μας, δανείστε μας,
βρωμίστε μας και ξεφτιλήστε μας.
Έρχονται κι άλλοι που δεν ακούν τα παρακάλια σας·
είδαν και ζήσανε τα χάλια σας.

Πάρε μια ανάσα ν’ ανηφορίσεις θα περάσει κι αυτή η νυχτιά.
Το σκοτάδι από `δω να ξορκίσεις τώρα ανταμώνουνε παντού τη φωτιά.
Κοίτα ν’ αντέξεις της καρδιάς τα παλέματα γιατί γινήκαμε μεγάλη αγκαλιά.
έφτασε η ώρα τέρμα τα ψέματα τώρα ανταμώνουνε παντού τη φωτιά.

Τώρα ανταμώνουμε κι αποστομώνουμε,
όσους παρέδωσαν τα όπλα, βαλαντώνουμε
στο θαύμα, το πυροκάμωτο μας κράμα
κι άμα εδώ ξεβολευτήκανε νωρίς, σιγά το πράγμα.
Εσύ, όμως, μάθε τη φωτιά, μη σε τρομάζει.
Η παρακμή μόνο τα πτώματα κατασπαράζει
και τσάμπα σάβανα και φέρετρα μοιράζει.
Τώρα χωρίς σκοπό κάθε ηλίθιος αγιάζει.
Τώρα ανταμώνουνε όλα μας τα αναθέματα,
σκορπάνε ευχές και κανακέματα,
μα η γενιά μας για τα καλά παρά τα χάλια της
θα βάλει στη φωτιά το κεφάλι της.

Τώρα ανταμώνουνε παντού τη φωτιά,
γιατί γινήκαμε μεγάλη αγκαλιά,
για όποιον σκέφτηκε έκανε, έμαθε, κι έπαθε μη σταματάς να ζητάς.
Τώρα τους σκιάζουν οι δρόμοι σαν χθες,
τα τραγούδια, οι ψυχές, οι φωνές.
Να `χεις το νου σου τα φίδια ζούνε κι ακέφαλα, πρόσεχε που πατάς.