Δυο πονεμένες αχ καρδιές
μια μάνα τους χωρίζει
γιατί ζητά πολλά λεφτά Ι
το γιο της να πλουτίσει

Αχ κακούργα μάνα !

Τον ζόρισε η άσπλαχνη
το έκανε για μένα
τον έστειλε στην ξενητιά Ι
να είναι μακριά από μένα

Ταμαμ ταμάμ γι’ αυτην την Ρίτα

Η φτώχεια είναι τα κάλη μου
τα πλούτη η τιμή μου
και η αγάπη του ποτέ Ι
δεν βγαίνει απ’ την ψυχή μου

Μ’ ένα πουλάκι έρημο
του έστειλα χαμπάρι
να μη ξεχνά το όρκο του Ι
που μου `πε θα με πάρει