Για δυο χάδια ξένα
ξέχασες εμένα
που σε λάτρευα,
που `σκυβα βαθειά σου
στη λαβωματιά σου
και στη γιάτρευα

Μα σε βρήκε η μπόρα
κι απ’ τα δάκρυα τώρα
θα δικάζεσαι
Έρωτα έγινες ψεύτης
και της αγάπης κλέφτης,
πήρες το στερνό λουλούδι
και φθινόπωρο μαραίνει
την καρδιά

Κατίνα, αγαπούλα Κατίνα,
έλα –γιορτάζουν
τα φιλιά στη γειτονιά
'Ελα μοιράζουν
την καρδιά στα σκοτεινά
στην Αθήνα
αγαπούλα Κατίνα

Τα βαθειά σου λάθη
έσπρωξαν τ’ αγκάθι
μες στα στήθια σου
Στάλες από αίμα
γράψαν είναι ψέμα
η αλήθεια σου

Τώρα προδομένη
διπλοαγαπημένη
θα δικάζεσαι
Έρωτα έγινες ψεύτης;