Θέλει άλλαγμα η βελόνα,
το τραγούδι είναι βραχνό,
το παλιό γραμμόφωνό σου
παίζει άπονο σκοπό.

Σαν κουρέλι πάνω στ’ άλλο
μπαλωμένη μια ζωή,
πες μου ποιο σκοπό να βάλω
να μην κλαις τόσο πολύ.

Το παλτό σου έχει λιώσει
κι έχουν σπάσει τα κουμπιά,
όλα τα ’χεις πια σκοτώσει
κι ούτε που σε νοιάζει πια.