Δεν έψαξα ποτέ την αλήθεια στα βιβλία
ούτε και βρήκα κουράγιο να μάθω για τα παλιά
πολλές φορές βρίζω τα θεια με ευκολία
«όχι» δε δίνω, μα παίρνω πολλά «ναι μεν αλλά»
Με τα καλά τα ρούχα μου με ντύναν για ζωνάρι,
είχα καμάρι και ζόρι για να `μαι υπάκουο αγόρι,
όμως είδα κι απόειδα και πούλησα το τομάρι
της φωτιάς απομεινάρι με τη στάχτη πανωφόρι
Εδώ γύρω λοιπόν κολλητά στο παρελθόν
σ’ ένα τσούρμο βρέθηκα μέσα που δειλιάζει
κρυμμένο κάτω απ’ όλων των προγόνων ημών
τη στέγη γιατί η μνήμη του σαν ρούχο ξεβγάζει
Μα στάζει κάπου μπάζει φίλε η ιστορία
ποιος είπε ανατροφή την έτοιμη τροφή
Ποιος περιμένει τελευταία στιγμή την ευκαιρία
στημένος στην πιάτσα πάνω στου κόσμου τη στροφή
Μα να που αργεί και θα τον πάρει κι η ώρα
άλλο πράγμα είναι ο χρόνος κι άλλο βλέπεις ο καιρός
είναι απότομη της νέας εποχής η κατηφόρα
όποιος μεγάλωσε στο ψέμα είναι στ’ αλήθεια μικρός.
Ντόπια κόπια σε παλιά κατατόπια
έθνος και πατρίδα, άλλη μια σκάρτη παρτίδα,
σιδερένια, ζαχαρένια και μιζέρια ατόφια
περηφάνια κι επιφάνεια όλα εδώ γύρω τα είδα.

Ιστορία και πορεία η φασαρία κι οι φωνές
περιβόητα όχι ανόητα τα πρωτεία για τα φώτα.
Τιμωρία, πρωτοπορία κι ευκαιρία οι αφορμές
γεγονότα πειραγμένα, όχι σαν πρώτα – κάν’ τη κότα.
Φουσκωμένα ψέμα κι αίμα, όλα ένα, γραμμένα,
ξακουστά μόνο σωστά μες τα βάθη τόσα λάθη
Αυθεντικά τα δανεικά, πουλημένα τα κλεμμένα,
ιερά τα μαζικά, φονικά και θεια πάθη.
Περίφημο σκαρίφημα, παράδοση και άλωση,
σταυρός και δωδεκάθεο για ειδωλολάτρη κι άθεο.
Για αλλόθρησκο και βάρβαρο η γενοκτονία είναι διάσωση.
Ακμαίος ο μεσαίωνας, άγιος σκοπός το μάταιο.
Συνταγή πετυχημένη κάθε άσκοπη σφαγή.
τιμητικά φανταχτερά συνθετικά στεφάνια.
Κατορθώματα τα καρφώματα κι η υποταγή
μεγάλη ιδέα κι άλλη πιο νέα στην επιφάνεια
Δεσποτάδες βασιλιάδες ποτέ μαζί – για δες!
Ούτε δικτάτορα βλογήσανε ποτέ κανένα
και μια ζωή γεμίζαν δίκαια οι φυλακές·
εδώ γύρω απ’ όλα αυτά δεν είδα ούτε ένα.