Πάψ’ την αιμοβορία σου και τράβα στην πατρίδα σου,
αγαπητέ Κοριάνι, αγαπητέ Κοριάνι.

Σ’ έστειλε ο Λόντος μας σε μακρινό σεργιάνι,
που σ’ έστειλε ο Λόντος μας σε μακρινό σεργιάνι.

Ήρθες απ’ την πατρίδα σου, τον ζόρικο να κάνεις
κι ο κόσμος θα σε ξεσήκωνε, πότε θε να πεθάνεις
κι ο κόσμος θα σε ξεσήκωνε, πότε θε να πεθάνεις.

Να ήσουνα μονάχα εσύ, κομμάτια πια να γίνει,
μα πόσοι ευρεθήκανε, τη βάψανε κι εκείνοι,
μα πόσοι ευρεθήκανε, τη βάψανε κι εκείνοι.

Έτσι λοιπόν ο Λόντος μας, βρέθηκε παλληκάρι
κι όλος ο κόσμος τον αγαπά του Αυλού το καμάρι
κι όλος ο κόσμος τον αγαπά του Αυλού το καμάρι.