Μες στην πόλη αυτή λοιπόν
Τα πουλιά πια δεν πετούν εδώ και χρόνια
Κάποτε στο παρελθόν
Μας ερχόντουσαν και κάποια χελιδόνια

Μες στην πόλη αυτή λοιπόν
Ζούμε ουδέτεροι κι αμίλητοι τραβάμε
Σ’ένα ανόητο παρόν
Σ’ένα μέλλον που δεν ξέρουμε ποιο θα `ναι

Μες στην πόλη αυτή λοιπόν
Μες στο τίποτα γυρνάμε όλοι σαν ξένοι
Κι η χαρά φωνάζει απόν
Σαν αγράμματη γιαγιά χαροκαμένη