Κεμμάν
03-08-2013 06:37 | «φύσα» και όχι «βίτσα»
Η πρώτη προσφώνηση φαίνεται να απευθύνεται σε κάποιον που χρησιμοποιεί βίτσα. Όμως στη διάρκεια της ηχογράφησης δεν υπάρχει κανένας με βίτσα (διευθυντής ορχήστρας, δάσκαλος, γονιός, νταουλτζής…), εκτός κι αν η Ρόζα είχε δίπλα της κάποιον… βιτσιόζο(!), οπότε αντικαθιστούμε τη «βίτσα» με τα «βίτσια»!
Όμως η προσφώνηση αυτή απευθύνεται στο μουσικό που σολάρει εκείνη τη στιγμή με την αρμόνικά του, η οποία λέγεται και φύσα.
Το σωστό, λοιπόν, είναι: Γεια σου παιδί μου με τη φύσα σου, γεια σου παιδί μου!
Κι επειδή είναι δυσεύρετες η πληροφορίες για το προπολεμικό αυτό όργανο, αντιγράφω τα λήμματα από ειδικό λεξικό:
αρμόνικα κ. μεσοφωνία, μισοφωνία, φύσα, φυσαρμόνικα η: αερόφωνο μουσικό όργανο με ελεύθερες γλωττίδες, που ενεργοποιούνται με κουμπιά, το πάτημα των οποίων δίνει άλλο ήχο στο άνοιγμα και άλλο στο κλείσιμο της φυσούνας του αεροθαλάμου (φύσας): Γεια σου, Παπατζή, με την αρμόνικά σου! || Γεια σου, Παπατζή, με τη μισοφωνία σου! || Γεια σου, Κοντέ μου με τη φύσα σου! || Γεια σου, Τρίμη με τη φύσα σου. || Γεια σου, Τριμάκι, με τη φυσαρμόνικά σου! || Γεια σου, Σπύρο, με τη φύσα σου!
φύσα η: βλ. αρμόνικα. Γεια σου Κοντέ μου με τη φύσα σου! || Γεια σου Τρίμη με τη φύσα σου! || Γεια σου παιδί μου με τη φύσα σου, γεια σου παιδί μου!
φυσαρμόνικα η: βλ. αρμόνικα. Γεια σου Τριμάκι με τη φυσαρμόνικά σου!
|
