Παίξε μου Σπύρο μια γλυκιά σου μελωδία
για να ξεχάσω της ζωής το Βατερλό
εγώ τη βλέπω τη ζωή σαν τραγωδία
κι εσύ την βλέπεις κωμωδία του Σαρλώ

Παίξε μου Σπύρο ένα τραγούδι λαϊκό
ως πότε πια στην κάθε πίκρα σκλάβος θα `μαι
αφού μιλάμε του Θεού στον ενικό
γιατί ετούτη τη ζωή να τη φοβάμαι

Θυμήσου Σπύρο τα τραγούδια μας εκείνα
που είχαμε βάλει την καρδιά μας μέσα εκεί
τώρα γυρνάν τα καροτσάκια στην Αθήνα
και τα πουλάν με το κιλό στη λαϊκή