Μη φεύγεις, μη φύγεις
τον έρωτά σου ανάποδα φορώ
μη φεύγεις, μη πνίγεις
τα θαύματα σε μια γουλιά νερό

Καρδιά μου
που ανοίγεις
να πας μακριά μου
μ’ ένα φτερό

Φοβάμαι ακόμα
στα μάτια σου τον ίσκιο που γυρνά
το μαύρο το χρώμα
το κόκκινο πληγής που δεν περνά

Φωνάζει
το στόμα
η αγάπη να εφευρεθεί
ξανά

Να μ’ έχεις στο νου σου
στην άκρη τ’ ουρανού σου μη ξεχνάς
για λόγους δικούς σου
και σώμα και ψυχή μου κυβερνάς

Καρδιά μου
το νου σου
πιο πέρα απ’ τ’ όνειρό μας
μην πας

Εγώ κι εσύ
αγαπημένοι
Εγώ και συ
Εσύ
νικάει αυτό που ενώ πεθαίνει
ζητάει να ζει μαζί