Με τον πρώτο τον καφέ μου, πριν ακόμα ανοίξω μάτι
σε θυμήθηκα κι η μέρα αρχίζει δύσκολα
Χώθηκα στον καναπέ μου, μ’ έχει πιάσει ένα γινάτι
και μετράει το ρολόι πάλι ανάποδα
Με τον πρώτο τον καφέ μου, πριν ακόμα ανοίξω μάτι
σε θυμήθηκα κι η μέρα αρχίζει δύσκολα

Αχ και να `ταν για λίγο να `ρχόσουνα
πως υπάρχω και `γω να θυμόσουνα
Αχ και να `ταν για λίγο να `ρχόσουνα
Αχ και να `ταν να ξαναγεννιόμουνα
πάλι πίσω σε σένα θα `ρχομουνα
αχ και να `ταν να ξαναγεννιόμουνα

Έχει πιάσει και νυχτώνει, και `γω ρίχνω στο τασάκι
την καρδιά μου στα σβησμένα αποτσίγαρα
Την οργή μου τη πληρώνει `κείνο το μικρό κουκλάκι
που σου είχα πάρει δώρο και στο φύλαγα

Έχει πιάσει και νυχτώνει και `γω ρίχνω στο τασάκι
την καρδιά μου στα σβησμένα αποτσίγαρα

Αχ και να `ταν για λίγο να `ρχόσουνα...