Μια γυναίκα φίλε σ’ έκαψε
σαν κουρέλι και σε πέταξε
Ό,τι έχτιζες το γκρέμιζε
και με δάκρυα το γέμιζε

Τώρα έρημος και μόνος σου
πίνεις και τραβάς το δρόμο σου
Στ’ όνομά της πάλι κόλλησες
και για πάντα μελαγχόλησες

Αν την αγαπάς, αν την αγαπάς
Όλα της τα λάθη να τα συγχωράς
Αν την αγαπάς, αν την αγαπάς
τα περασμένα μην της τα χτυπάς

Μια γυναίκα λες σε πλήγωσε
με τα λόγια σε μαστίγωσε
Γιατί τόσο την αγάπησες
και ποτέ δεν παραστράτησες

Τώρα έρημος και μόνος σου
πίνεις και τραβάς το δρόμο σου
Μια γυναίκα φίλε σ’ έκαψε
σαν κουρέλι και σε πέταξε