Τα μάτια σου θαμπά βελούδα
παράδεισος μικρός κρυφός
και μια ψυχή σαν πεταλούδα
ψάχνει στα μάτια σου το φως

Τα μάτια σου θαμπά σκοτάδια
ανάμνηση από βροχή
και ποιο κορμί διψάει για χάδια
για να καεί απ’ την αρχή

Ποια νύχτα ήπιε το φως σου
και συ δε μέθυσες
κι αν ήμουν ο άνθρωπος σου
τώρα, με ξέχασες

Τα μάτια σου γλυκά μαχαίρια
στα δύο κόβουν τη σιωπή
που χάθηκαν τα καλοκαίρια
μαζί με όσα μου `χες πει