Η συναυλία έχει αρχίσει εδώ και ώρα
κι εγώ φοβόμουνα μή πιάσει καμιά μπόρα
μου χαμογέλασες και ήρθες πιο κοντά μου
μετά από λίγο ρώτησες και το όνομά μου.

Αναπτηράκι μου γλυκό
αναπτηράκι μου γλυκό
αναπτηράκι μου γλυκό
άναψε πάλι να τον δώ.

Η συναυλία έχει πλέον προχωρήσει
χέρι με χέρι δε με νοιάζει αν θα χιονίσει
μεσ’ το σκοτάδι οι ανάσες κάνουν στάση
αγκαλιασμένοι κι ότι βρέξει άς κατεβάσει.

Η συναυλία έχει φτάσει στο φινάλε
και μια φωνή πάμε τελειώνει όπου νά `ναι
το σύννεφο άρχισε να κλαίει σαν παιδάκι
να το αγαπάς και μού `δωσες το αναπτηράκι.