Στο διπλανό μου το γραφείο καθισμένος
πρωί πρωί μου λες πως είσαι ερωτευμένος
μετά μου λες πολύ καιρό πως σου αρέσω.
Θα τρελαθώ εγώ σε θέλω εδώ και μήνες
μα δε στο δείχνω μη με πάρεις από κείνες
που κυνηγάνε μόνο άντρες όλη μέρα.

Να ‘τα πάλι από χέρι μ’ έχεις πιάσει
Η αμηχανία τέρμα έχει φτάσει
Να ‘τα πάλι με κοιτάς και τα `χω χάσει
Πανικός με πιάνει πως θα μου περάσει
Να τα μας πάλι τώρα
Σε θέλω εδώ και τώρα
Να τα μας πάλι τώρα
Έλα περνάει η ώρα

Είσαι ψηλός απέναντί μου με κοιτάζεις
και κάνεις δήθεν τα χαρτιά σου πως διαβάζεις
κι εγώ σαν άβγαλτο κορίτσι νιώθω να τρέμω.
Αλλάζω ρούχα στον καθρέφτη ξενυχτάω
γυρεύω λόγια να σου πω πως σ’ αγαπάω
μα στο γραφείο όταν έρθω όλα τα ξεχνάω