Μεσ’τη σκοτεινιά του κόσμου
πάντα ήσουνα το φως μου
χάθηκες πριν να προλάβω ένα σ’ αγαπώ
Σαν πριγκηπικά παλάτια μοιάζουνε τα δυο σου μάτια
κι η ψυχή μου ταξιδεύει ως τον ουρανό

Των ματιών σου την εικόνα
μέσα μου κρατώ
στην καρδιά κρυμένο φυλακτό

Σπασμένα κρύσταλλα τα δυο μου μάτια
μεσ’τον ουρανό
αφού δεν είσαι εδώ αφού δεν είσαι εδώ
Σπασμένα κρύσταλλα χίλια κομμάτια
γίνομαι κι εγώ
αφού δεν είσαι εδώ αφού δεν είσαι εδώ

Εγινε η απουσία στην καρδιά μου αδυναμία
και η άρνηση κομμάτια μ’έκανε ξανά
μα δεν βρήκα το κουράγιο για να βγω απ’το ναυάγιο
που μου άφησες απόψε μέσα στην καρδιά

Των ματιών σου την εικόνα
μέσα μου κρατώ
στην καρδιά κρυμένο φυλακτό

Σπασμένα κρύσταλλα τα δυο μου μάτια
μεσ’τον ουρανό
αφού δεν είσαι εδώ αφού δεν είσαι εδώ
Σπασμένα κρύσταλλα χίλια κομμάτια
γίνομαι κι εγώ
αφού δεν είσαι εδώ αφού δεν είσαι εδώ