Ξαφνικά μου φαίνονται όλα τόσο ειρωνικά
να έχω του σπιτιού σου τα κλειδιά
και να ´χω μείνει απ’έξω απ’τη ζωή σου
στην σκιά
να σ έχω μέρα νύχτα στο μυαλό
να έχω πράγματά σου ακόμα εδώ
και πια να μην θυμάμαι της φωνής σου τη χροιά

Μεσ’την φωτιά θα μπω για να γλιτώσω
που σ’ έχω ανάγκη τόσο κι εσύ είσαι μακριά
Μεσ’την φωτιά να μπω να με πιστέψεις
να ’ρθεις να μου γυρέψεις ξανά όπως παλιά
μια αγκαλιά

Ξαφνικά
δεν έχω το δικαίωμα ξανά
για λίγο να ’ρθω να σου πω ένα γεια
να πάρω να σου πω μια καλησπέρα
Έτσι απλά
να σκέφτομαι το μόνο που μπορώ
διαβάζοντας τις νύχτες να περνώ
μηνύματα δικά σου ξεχασμένα
Έτσι απλά

Μεσ’την φωτιά θα μπω για να γλιτώσω
που σ’ έχω ανάγκη τόσο κι εσύ είσαι μακριά
Μεσ’την φωτιά να μπω να με πιστέψεις
να ’ρθεις να μου γυρέψεις ξανά όπως παλιά
μια αγκαλιά