Το πρώτο το τραγούδι μου το `μαθες εσύ,
ήταν ένα καράβι μ’ ολόλευκο πανί.
Μα πριν καλά προλάβω τα λόγια για να πω,
έφυγες κάποιο βράδυ για μακρινό γιαλό.
"Πού πας καραβάκι με τέτοιο καιρό",
σου φώναζαν οι φίλοι, σου το `λεγα κι εγώ.

Πέτρωσε το καράβι στη μέση του γιαλού,
πιάστηκε μες στο δίχτυ του γαλανού νερού.
Η θάλασσα δεν έχει δρόμο για να `ρθώ,
στον ουρανό θ’ ανέβω για να σε ξαναδώ.
"Πού πας καραβάκι με τέτοιο καιρό",
σου φώναζαν οι φίλοι, σου το `λεγα κι εγώ.