Έχω μια γριά μηχανή που μονάχη
Ξεκινά και με πάει
Μέσα από ένα δρόμο στενό
Που σαν φίδι γλιστρά και στριφογυρνάει
Σε μια διασταύρωση σκοτεινή
Μια μαύρη γάτα μάς κοιτάζει
Χτυπάει ο αέρας με ορμή
Στη στροφή έξω μάς τινάζει

Κάποιος το όνομα μου εκεί
Ακούω να φωνάζει...

Έπειτα μακριά σιωπή
Ποιος ρωτάς είναι εκεί
Μια ηχώ σου απαντάει
Κάποια μέρα εδώ θα χαθώ
Σ’ ένα δρόμο στενό
Που σαν φίδι γλιστράει
Μακριά του κόσμου η βουή
Μέσα στ’ αυτιά μου σβήνει
Ώσπου το απέραντο κενό
Και τους δυο μας καταπίνει

Στο παγωμένο του κορμί
Το φίδι μάς τυλίγει...