Πότε θα ξαναδώ το Πορτο Λίλι
και την αρχαία πόλη Παπουα Λίλη
πότε στη Λίλιτσα θα ξαναπερπατήσω,
πότε, αχ, πότε θα ξαναγυρίσω;

Αντίο Λιλιπούπολη, αντίο, αντίο,
παίρνω το πατίνι μου, το άλογο, το πλοίο,
παίρνω το τρένο της γραμμής, παίρνω τ’ αεροπλάνο
και φεύγω Λιλιπούπολη, τις ομορφιές σου χάνω.

Ποτέ δε θα ξεχάσω κάποια δύση
στο χρυσοκόκκινο φεγγαρονήσι,
αχ, Λιλιπούπολη τον κόσμο κι αν γυρίσω,
άλλο νησί δε θα ξαναγαπήσω.

Αντίο Λιλιπούπολη, αντίο, αντίο,
παίρνω το πατίνι μου, το άλογο, το πλοίο,
παίρνω το τρένο της γραμμής, παίρνω τ’ αεροπλάνο
και φεύγω Λιλιπούπολη, φεύγω μακριά, σε χάνω.

Αντίο, αντίο, ... αντίο!