Αν είσαι ωραία, τι χρησιμεύεις, οπόταν έχεις σκληράν ψυχή
ακαταπαύστως με βασανίζεις και με παιδεύεις, τον δυστυχή.

Λοιπόν κυρά μου άλλαξε γνώμη, και δες πως πάσχω, ο δυστυχής
γιατί σαν χιόνι θα αναλυώσεις και ωσάν άνθος θα μαρανθείς.

Για σε φιλτάτη, ζωήν θα χάσω και θα περάσω στη μαύρη γη,
πλην στο λαιμό σου έχε το κρίμα, συ μείνε φως μου τόσο σκληρή.