Τα τσιγγάνικα βιολιά
στης νυχτιάς τη σιγαλιά
σκόρπιζαν ερωτικές λαχτάρες
και με μια ματιά δειλή
σου ζητούσα ένα φιλί
όταν σιγοπαίζαν οι κιθάρες

Το φιλί που μου `δωσες
σου το πλήρωσα πολλές φορές
τώρα που έφυγες εσύ
η καρδιά μου σε μισεί
έσβησε η ελπίδα μου η χρυσή

Δεν κλαίω πια γιατί δεν το αξίζεις
τώρα γελώ όπως κι εσύ γελάς
ξέχασα και μη μου το θυμίζεις
ξέχασα πόσο όμορφα φιλάς

Τώρα γελώ δεν κλαίω πια δεν κλαίω
και λησμονώ σαν πιω γλυκό κρασί
κάθε παλιό το ξέγραψα στο λέω
όνειρο ήσουν που πέρασες κι εσύ