Να σε πλάσω θέλησα να σ’ αγγίξω
γη και θάλασσα να σου χαρίσω
την αλήθεια μου και το ψέμα
στα ματόκλαδα σου τ’ ανθισμένα.

Τούτη η άνοιξη μα κι ο χειμώνας
θα `ναι ολόκληρος ο αιώνας.
Πουν’ η στράτα σου να τη βαδίζω
τα ματάκια σου ν’ αντικρίζω.

Ε! στα μάτια σου ουρανέ
του ερώτα να λάμπει το χρυσαφί.
Ε! κι εγώ στην πόρτα σου
να μην την ξαναφήσω πια μοναχή.

Ε! τα μάτια σου ουρανέ
άστρα κι εσύ να μας φωτίζεις.
Ε! όπου και να θωρείς
να στέκεσαι να μας καλησπερίζεις.