Έχεις χρόνο για να γελάς να παίρνεις φόρα
και τα θέλω σου να μετράς εδώ και τώρα
έχεις λόγο για να ζητάς να κολακεύεις
και στους άλλους αυτό που θες να κοροϊδεύεις.

Τι να φταίει, τι να φταίει
που η καρδούλα σου όλο κλαίει.

Έχεις τρόπο για να ξεχνάς ότι αξίζει
το φτωχό σου εαυτό θωρείς να φτερουγίζει
κι ειν’ η τσέπη χόντρη κοιλιά παχιά τα λόγια
κι ότι είσαι να σβήνει θες απ’ τ’ ανολογια.

Δεν αντέχεις μες’ το κρύο γιατί ειν’ καιρός για δυο

Έχεις κάτι καλό να δεις και να πιστέψεις
η μονάχα στραβά θα βγεις για γυρέψεις
όσα χρόνια θεμελίωνες πατάς στο χώμα
κι έχεις μάθει πως να φιλάς με ξένο στόμα.

Κει που έχασες το τραίνο θα `μαι να σε περιμένω.