Έχω βάρκα μες’ στον ήλιο
και σταυρό πάνω στο ξύλο
όνειρα πάνω στο κύμα
κρίμα που `χεις φύγει κρίμα.

Το πανί της να φωτίζει
και του άνεμου ν’ ανεμίζει
σαν γυρίζει το τιμόνι
η καρδιά μου δε μερώνει.

'Εχω βάρκα και έχει δίχτυα
και προσμένει κάθε νύχτα
ποτέ αυγή θα ξημερώσει
η καρδιά μου να μερώσει.

Έχω τ’ άστρα στο κατάρτι
κι ουρανό πάνω στο χάρτη
κι άγκυρα χωρίς το νήμα
κρίμα που χεις φύγει κρίμα.

Και τη βάρκα λεν Ελένη
κι όπου θέλω με πηγαίνει
και η θάλασσα η γαλάζια
σβήνει τα σημάδια.