Τι ήταν αυτό που πάθαμε,
τι μαύρο ήταν χαμπέρι;
Τον Βενιζέλο χάσαμε
τον λατρευτό Λευτέρη.

Λευτέρη μας πατέρα μας
της Κρήτης το καμάρι,
το χωρισμό σου ποιος μπορεί
με υπομονή να πάρει;

Μας πόνεσες, μας δόξασες
εμάς και την πατρίδα,
τη λευτεριά μας έδωσες
κι ήσουν για μας ελπίδα.

Η μνήμη σου αξέχαστη
σε όλους μας θα μείνει
και η Ελλάς για σένανε
δάκρυ πικρό θα χύνει.

Κι εσείς πουλιά πετούμενα
στα ξένα που γυρνάτε,
τη δόξα του τη λεβεντιά
να τη μυριολογάτε.