Στο νέο κόσμο σήμερα, στο τέλος του αιώνα
το μέλλον γίνεται γλυκό, στα χέρια μας παρόν
Γι’ αυτό κι εσύ κοιτάς ξανά ψηλά στον Παρθενώνα
και τραγουδάς τον Εθνικό τον Ύμνο των λαών

Ελλάδα, Ελλάδα τώρα πια δε στέλνεις μετανάστες
με το κεφάλι παν ψηλά τα νέα σου παιδιά
που θα `ναι καλοτάξιδα μέσ’ τις μεγάλες στράτες
και θα κρατούν στο γήπεδο μιας δόξας τα κλαδιά

Στα χρόνια που τα σύννεφα τον ουρανό μας κρύβαν
και στο κατώφλι μας ποτέ δεν ήρθε Κυριακή
πολλές χιλιάδες Έλληνες σηκώθηκαν και πήγαν
να βρούν κι αυτοί γλυκό ψωμί μέσ’ την Αμερική

Ελλάδα, Ελλάδα τώρα πια δε στέλνεις μετανάστες
με το κεφάλι παν ψηλά τα νέα σου παιδιά
που θα `ναι καλοτάξιδα μέσ’ τις μεγάλες στράτες
και θα κρατούν στο γήπεδο μιας δόξας τα κλαδιά!