Αχ, πώς ενοστάλγησα
φως μου τον έρωτά σου
και φανερώνω τη χαρά
άμα βρεθώ κοντά σου.

Στο μισεμό σου μην ξεχνάς
να `ρθεις να πεις το γεια σου
αλλά και αν δε μου το πεις
θα πώ καλοστρατιά σου.

Άραγες θα περνά καλά
τώρα που ταξιδεύει
γή μες το πλοίο σαν τρελή
τρέχει να με γυρεύει;

Έφυγε και δεν πρόκειται
πια να ξαναγυρίσει
κρίμα τα τόσα όνειρα
να μην τα υπολογίσει.

Έφυγε με παράτησε
και μοναχός μου είμαι
μα εύχομαι να περνά καλά
σ’ όποια αγκαλιά κι αν είναι.

Έφυγε κι έμεινε όνειρο
το πως θα ζω μαζί της
μια ακόμα περιπέτεια
ήμουνα στη ζωή τζη.

Έφυγε για να βγει ψηλά
γι αυτό στενοχωρούμαι
γιατί θα γκρεμοτσακιστεί
και θα την ελυπούμαι.

Έφυγες μα δε φταις εσύ
άλλη εκλογή δεν έχεις
ε μα αν πάθεις πράμα θα πονώ
γι αυτό και να προσέχεις.

Θεέ μου πώς το βαστά κοντό
να βρίχνεται μακριά μου
απού `πρεπε να μην κουνεί
μέσα απ’ την αγκαλιά μου.

Στο τελευταίο ραντεβού
το χέρι τζη κρατούσα
γονατιστός και τση λεγα
πόσο την αγαπούσα.

Και το φεγγάρι ένιωσε
του χωρισμού τον πόνο
για αυτό γυρίζει ολονυχτίς
όπως και μένα μόνο.

Είχα κι εγώ ένα όνειρο
μα έσβησε κι είμαι τώρα
ένας αετός χωρίς φτερά
που τα σπάσενε η μπόρα.

Είμαι αετός στον ουρανό
και το χρωστώ σε κείνη
αφού για να πετώ ψηλά
τη δύναμη μου δίνει.

Είμαι αετός στον ουρανό
μα σαν τη δώ μπροστά μου
τση δίνω ανωτερότητα
και κλείνω τα φτερά μου.