Φεύγουν οι μέρες, τις βλέπεις και κλαις,
Θα σου θυμίζουν και για πάντα θα ζήσουν.
Μα θα δεις πως θα ζεις και σε λίγο καιρό θα τις ξεχάσεις,
Δε θα θες πια να κλάψεις. Θα περάσουν και συ θα γελάς.

Φεύγουν οι μέρες τις βλέπεις και λες, πως πανε χαμένα όλα τα περασμένα.
Πως τελειώνει η ζωή μα μια μέρα θα δεις, όλα θαν ξεχασμένα
Κι η ζωή θαν σε σένα. Θα ελπίσεις στο αύριο ξανά.

Έπαθα κάποτε τα ίδια και γω,
Χαμένοι φίλοι, χαμένα χείλη.
Μια κοπέλα είχε φύγει μα πάει καιρός και ταχω ξεχάσει κι η ζωή μου έχει αλλάξει.
Μόνο λίγες στιγμές που θυμίζουν το χθες κάπου κάπου γυρνάνε μα αμέσως περνάνε
Κι η ζωή συνεχίζει μπροστά.