Αυτά τα δάκρυα που θα πάνε
στη θάλασσα ή στο ποτάμι
οι κύκλοι μου ποτέ δε σπάνε
μόνο κοιτάζουν, κοιτάζουν το φεγγάρι...

Μη με ρωτήσεις να σου πω
τι ώρα, κι αν θα σε ξυπνήσω
είναι χρωματιστό το φορτηγό
που κουβαλάει αυτούς που δε θ’ αγαπήσω...

Αυτές τις μέρες που περάσαν
ποιοι τις προλάβαν και ποιοι τις χάσαν
μ’ έναν διαβήτη και μια γόμα
φιλιά στο στόμα, φιλιά στο στόμα ...

Μη με ρωτήσεις να σου πω
τι ώρα, κι αν θα σε ξυπνήσω
ειμ’ ένα σώμα που δειλά απλώνει
κάνει μια βόλτα, κάνει, και ξεφουσκώνει