Εγώ πηγαίνω με παιδιά κυνηγημένα,
φευγάτα, ξέμπαρκα, με ολόγυμνα φτερά
κι εσύ ποντάρεις σε παιχνίδια πουλημένα,
κρυφοπαγίδα με τη τρικολόρ ματιά.

Πάνω στα χείλια μου τα λάθη απλωμένα
κι ο Τζίμυ Χέντριξ στη λευκή μου αγκαλιά
μα εσύ γυαλίζεις μια βιτρίνα απελπισμένα,
πεταλουδίτσα πλαστική χωρίς φωτιά.

Φύγε από μένα, φύγε από μένα.
Τα κρύα Σάββατα στους δρόμους
βγαίνουν κούκλες με κορμιά ταριχευμένα.

Κυλάει στη φλέβα μου της θάλασσας το δάκρυ
και η αλμύρα από φιλιά αλαργινά
μα εσύ τοκίζεις την αγάπη στην απάτη
τρε μπον φιγούρα με τα νάϋλον μυαλά.

Φύγε από μένα, φύγε από μένα.
Τα κρύα Σάββατα στους δρόμους
βγαίνουν κούκλες με κορμιά ταριχευμένα.

Μέσα στα μάτια μου χορεύει η τρικυμία
και στ’ακροδάχτυλά μου οι άγνωστοι θεοί
μα εσύ έχεις πέσει στη μοντέρνα αφασία
πίσω απ’το ρίμελ κατακίτρινη σιωπή.

Φύγε από μένα, φύγε από μένα.
Τα κρύα Σάββατα στους δρόμους
βγαίνουν κούκλες με κορμιά ταριχευμένα.

Φύγε, φύγε, φύγε, φύγε κίτρινη σιωπή.