Απόψε νύχτα μην ξημερώσεις μη δώσεις
πέρασμα στον ήλιο να φωτίσει,
τούτο το βράδυ μες στο σκοτάδι θέλει
η καρδιά μου σ’ άλλους κόσμους να γυρίσει.

Ψηλώνει ο νους ψηλώνει ο νους
κι όλα τα βλέπω να `ρχονται κοντά μου
και συ ν’ αφήνεις άλλες αγκαλιές
να πέσεις λέει γονατιστός στην αγκαλιά μου.

Αστράφτουν όλα τούτο το βράδυ,
το πρόσωπό μου στα μετάξια καμαρώνει.
Πιο μέσα σκάβω, το αίμα σκλάβο με φέρνει
πίσω στη ζωή και με σκοτώνει.

Ψηλώνει ο νους ψηλώνει ο νους
κι όλα τα βλέπω να `ρχονται κοντά μου
και συ ν’ αφήνεις άλλες αγκαλιές
να πέσεις λέει γονατιστός στην αγκαλιά μου.

Είμαι ένα αγκάθι που περιμένει μέσα στην έρημο
την ώρα του ν’ αφήσει, μα αυτό το βράδυ
είμαι ένα χάδι και ζω μες στ’ όνειρο
που η μέρα θα το σβήσει.

Ψηλώνει ο νους ψηλώνει ο νους
κι όλα τα βλέπω να `ρχονται κοντά μου
και συ ν’ αφήνεις άλλες αγκαλιές
να πέσεις λέει γονατιστός στην αγκαλιά μου.