Μ’ένα γλαρόπουλο στο κύμα
μίλαγα του μικρού βοριά
Κι’έμαθα πόσο είναι κρίμα
νά’χεις το κρίμα συντροφιά
Νά’χεις δυο σύννεφα στα μάτια
δυό μαύρες πέτρες στη καρδιά
Και να μαζεύεις τα κομμάτια
απ’τα σπασμένα σου κουτιά

Τώρα στο κύμα ταξιδεύω
κι όλα τ’αφήνω στο γιαλό
Πάνω στα κύματα χορεύω
κι έχω για γη τον ουρανό

Ένα μικρό πουλί μου είπε
πως δεν αξίζει να πονάς
Και η ποιο πικρή στιγμή μου ήρθε
Και ’σταξε λόγια της καρδιά
Μου ’βαλε χτένι δυο κοχύλια
και μια καρφίτσα από κλαδιά
Όποιος αγάπησε μου είπε
Έφθασε απ’όλους ποιο ψηλά

Τώρα στο κύμα ταξιδεύω
κι όλα τ’αφήνω στο γιαλό
Πάνω στα κύματα χορεύω
κι έχω για γη τον ουρανό