Κάνε μια στάση για να κατέβω
εδώ είναι η πόλη της μοναξιάς
να περπατήσω και να χαζεύω
τα μαγαζιά της ξενοιασιάς.

Ο χρόνος φεύγει σαν λεωφορείο
κάνε μια στάση να κατέβω
η αγάπη θέλει πάντοτε δύο
σ’ αυτή την πόλη εγώ θα τη βρω.

Θα το γνωρίσω το πρόσωπο της
στα όνειρα μου το συναντώ
είναι μια δύναμη που μας ξεπερνάει
και ‘γω αφήνομαι και περπατώ.

Αχ! Ουρανέ μου τα βήματα της
που θα περάσω που θα σταθεί
δώσε να μοιάζουν όλα τυχαία
οδήγησε τα όμορφα εσύ.