Σμύρνη, κερί κι ασήμι
για να σε πλάσω για να σε βρω.
Σμύρνη, κομμάτια εγίνη
καθρέφτης που `πεσε απ’ τον ουρανό.

Σμύρνη, ματώνει η μνήμη,
πέλαγος γίνεται φτάνει ως εδώ.
Σμύρνη, κλαίνε τα πλήθη,
καπνός σε κρύβει πού να σε βρω.

Σμύρνη, λυγμός σε πνίγει
κι ακούς τη νύχτα το ουρλιαχτό.
Σμύρνη, ράγισαν θρήνοι
τη νύχτα που `σβησε τ’ άσβηστο φως.