Μεσ’τη σιωπή τ’αστέρια χάθηκαν
τα σ’ αγαπώ κι αυτά ξεχάστηκαν
μία γλυκιά φωνή που θες να μιλήσει, θα σβήσει
Σαν μουσική που δεν ακούστηκε
σαν ουρανός που δε φωτίστηκε
φεύγει η ζωή και χάνεται και χάνεται
γιατί...

Δακρύζει ο ουρανός
μα ο κόσμος μου στεγνός
η ανάγκη σου με πνίγει
και σε θέλω σαν τρελός
δακρύζει πάλι ο ουρανός
κι ο πόθος μου καυτός
σαν φλόγα με τυλίγει και με καίει

Μεσ’τη σιωπή το σώμα σου άγγιζα
με σ’ αγαπώ τις νύχτες σφράγιζα
και οι αγκαλιές που μου’χεις χαρίσει, μεθύσι
Σαν μουσική που δεν ακούστηκε
σαν ουρανός που δε φωτίστηκε
φεύγει η ζωή και χάνεται και χάνεται
γιατί...

Δακρύζει ο ουρανός
μα ο κόσμος μου στεγνός
η ανάγκη σου με πνίγει
και σε θέλω σαν τρελός
δακρύζει πάλι ο ουρανός
κι ο πόθος μου καυτός
σαν φλόγα με τυλίγει και με καίει
δακρύζει ο ουρανός...