Πως φοβάσαι μου λες και σκαλίζεις τις πληγές
Για τα όνειρα που κλειδώθηκαν στο χθες
Μη ρωτάς το γιατί
Η ζωή δε συγχωρεί
Και στον έρωτα δεν υπάρχει συνταγή

Ποιος την πόρτα χτυπά
Ποιος τα λάθη μετρά
Ποιος την πλάτη γυρνά στον χρόνο

Έλα πάμε μπροστά
Ένα βήμα μετά
Ένα βήμα μονάχα μένει
Για να φτάσουμε εκεί
Πέρα απ τη λογική που το φως την ψυχή χορταίνει
Κι αν φοβηθείς να μου το πεις

Πως φοβάσαι μου λες
Μα τις δύσκολες στροφές
Θα περάσουμε κ όλα θα ‘ρθουν όπως θες
Θα σαι πάλι παιδί
Στο μηδέν σου στην αρχή
Και ο κόσμος σου θα χωρά σε μια στιγμή

Ποιος την πόρτα χτυπά
Ποιος τα λάθη μετρά
Ποιος την πλάτη γυρνά στον χρόνο

Έλα πάμε μπροστά
Ένα βήμα μετά
Ένα βήμα μονάχα μένει
Για να φτάσουμε εκεί
Πέρα απ τη λογική που το φως την ψυχή χορταίνει
Κι αν φοβηθείς να μου το πεις