Τα κλειδιά ακούω στην πόρτα τίποτα μετά
ο ληστής ο πόνος θα ήταν, τώρα ποιος ρωτά
σαν κρυφό ξυράφι η μορφή σου με χαράζει κάθε βραδιά
ένα χάδι κι ένα φιλί σου το κορμί μου θέλει ξανά

Μα μου λείπεις τόσο ψυχή μου
που όλα είσαι εσύ στη ζωή μου
μια φλογίτσα κρυφή στο γυμό το κορμί μου

Τι δε θα `δινα να ερχόσουνα για λίγο
και ας μου `λεγες μετά πρέπει να φύγω
Τι δε θα `δινα να ερχόσουνα για μένα
να μ’ αγκάλιαζες κι ας ήταν όλα ψέμα

Βρέχει έξω, τρέχουνε όλοι πουθενά εσύ
τ’ όνομά σου γράφω στο τζάμι με καρδιά μισή
σε τρελή πορεία η σκέψη και νομίζω θα εκραγώ
κι αν τα σπάσω ποιος θα πιστέψει πως για σένα χάνομαι εγώ

Μα μου λείπεις τόσο ψυχή μου
που όλα είσαι εσύ στη ζωή μου
μια φλογίτσα κρυφή στο γυμό το κορμί μου

Τι δε θα `δινα να ερχόσουνα για λίγο
και ας μου `λεγες μετά πρέπει να φύγω
Τι δε θα `δινα να ερχόσουνα για μένα
να μ’ αγκάλιαζες κι ας ήταν όλα ψέμα