Δάκρυσαν τ’ αστέρια και ο ουρανός
Στο φιλί το τελευταίο
Και τα όνειρά μου έγιναν καπνός
Κι έμεινα εδώ να κλαίω
Κοίταζα το δρόμο που χανόσουνα
Φόρεσες τη νύχτα για φουστάνι
Μέσα στο σκοτάδι δε φαινόσουνα
Κι έλεγα πως όλα ήταν πλάνη

Κι όταν ξημέρωσε κι όταν ξημέρωσε
Του χωρισμού ο πόνος με μαχαίρωσε
Γιατί αγάπη μου σε άφησα να φύγεις
Τώρα την πόρτα της καρδιάς σε ποιον θ’ ανοίγεις
Κι όταν ξημέρωσε κι όταν ξημέρωσε
Του χωρισμού ο πόνος με μαχαίρωσε
Γιατί αγάπη μου σε άφησα να φύγεις
Τώρα την πόρτα της καρδιάς σε ποιον θ’ ανοίγεις

Δάκρυσε η νύχτα, δάκρυσα κι εγώ
Στο δικό σου το αντίο
Είπα πως θ’ αντέξω, δε θα εκραγώ
Όμως να πονώ για δύο
Κοίταζα το δρόμο που χανόσουνα
Φόρεσες τη νύχτα για φουστάνι
Μέσα στο σκοτάδι δε φαινόσουνα
Κι έλεγα πως όλα ήταν πλάνη

Κι όταν ξημέρωσε κι όταν ξημέρωσε
Του χωρισμού ο πόνος με μαχαίρωσε
Γιατί αγάπη μου σε άφησα να φύγεις
Τώρα την πόρτα της καρδιάς σε ποιον θ’ ανοίγεις
Κι όταν ξημέρωσε κι όταν ξημέρωσε
Του χωρισμού ο πόνος με μαχαίρωσε
Γιατί αγάπη μου σε άφησα να φύγεις
Τώρα την πόρτα της καρδιάς σε ποιον θ’ ανοίγεις