Πες μου πώς βρέθηκες
στα χέρια τα επόμενα
κι έμεινα μόνος μου
να ψάχνω ενδεχόμενα
στης απουσίας σου
το τζάμι πια κοιτάζω
με τον εγωισμό και το θυμό τα βάζω

Πόσο θέλω, να `ξερες
απόψε να γυρίσεις
πόσο θέλω, να `ξερες
συγγνώμη να σου πω
Πόσο θέλω, να `ξερες
σφιχτά να με κρατήσεις
έστω ένα λεπτό
αχ πόσο σ’ αγαπώ

Πάντοτε έλεγες
να κάνουμε προσπάθεια
τώρα βυθίζομαι
στην τόση σου απάθεια
ήσουν αγάπη μου
μεγάλη και μοιραία
ίσως γι’ αυτό κι εγώ
να φέρθηκα ακραία