Μαζεύεις πράγματα απ’τα συρτάρια
η αδιαφορία σου με κάνει χάλια
κλείνω τα χέρια μου μα δε σε πιάνω
τί σε παρέσυρε κι όλα τα χάνω

Δεν το περίμενα αυτό το αντίο σου
κι ότι θα ήμουνα άλλο ένα αστείο σου
δεν το περίμενα πως θα με γκρέμιζες
κι όλα τα όνειρα πως θα εξανέμιζες

Γίναν τα μάτια σου κρύα και ξένα
έχεις πια σχέδια καθορισμένα
δεν το περίμενα να με ραγίσεις
ούτε και άσχημα να μου μιλήσεις

Δεν το περίμενα αυτό το αντίο σου
κι ότι θα ήμουνα άλλο ένα αστείο σου
δεν το περίμενα πως θα με γκρέμιζες
κι όλα τα όνειρα πως θα εξανέμιζες