Θ’ ανάβεις φωτιές να κάψεις το χθες
και μέσα απ’ τις στάχτες θα βγαίνω
θα ψάχνεις να βρεις γωνιά να κρυφτείς
σε κάποιο φιλί προδωμένο
Με μάτια θολά και άδεια καρδιά
θα βλέπεις παντού τη σκιά μου
θα βρίζεις, θα κλαις, θα αισθάνεσαι τη μοναξιά μου

Θα σ’ εκδικηθώ να το θυμάσαι
σε όποια αγκαλιά και να κοιμάσαι
πάντα θα `μαι εκεί μαζί σου εγώ
και θα σου φωνάζω σ’ αγαπώ
Θα σ’ εκδικηθώ να το θυμάσαι
μες στα όνειρά σου θα φοβάσαι
και θα πέφτουν πάντα στο κενό
κάτι σκοτωμένα σ’ αγαπώ

Θ’ αλλάξεις ζωή, θ’ αλλάξεις καρδιά
μα μες στην ψυχή σου θα μένω
με τύψεις θα ζεις γιατί δεν μπορείς
να πας κόντρα στο πεπρωμένο
εμένα αγαπάς και όπου κι αν πας
θα βρίσκομαι πάντα μπροστά σου
θα πίνεις, θα καις τα αισθήματα μες στην καρδιά σου

Θα σ’ εκδικηθώ να το θυμάσαι
σε όποια αγκαλιά και να κοιμάσαι
πάντα θα `μαι εκεί μαζί σου εγώ
και θα σου φωνάζω σ’ αγαπώ
Θα σ’ εκδικηθώ να το θυμάσαι
μες στα όνειρά σου θα φοβάσαι
και θα πέφτουν πάντα στο κενό
κάτι σκοτωμένα σ’ αγαπώ