Πέντε πακέτα κάπνισα χωρίς να κλείσω μάτι
και δεν περνούσε η βραδιά γιατί είχες φύγει εσύ μακριά
και πονεμένο μ’ άφησες μες στη ζωή διαβάτη.
Στου τσιγάρου τις τουλίπες θα σβηστούν καημοί και λύπες.

Πέντε πακέτα κάπνισα ώσπου να ξημερώσει
πάλι το φως να ξαναδώ και στη ζωή να ξαναβγώ,
η κοινωνία η ψεύτικη κουράγιο να μου δώσει.
Στου τσιγάρου τις τουλίπες θα σβηστούν καημοί και λύπες.

Πέντε πακέτα κάπνισα και έγινα ντουμάνι
κι ήρθε ο καπνός μες στην καρδιά κι έγινε ο πόνος καταχνιά
να πνίξει την αγάπη μου που δε με έχει πεθάνει;
Στου τσιγάρου τις τουλίπες θα σβηστούν καημοί και λύπες.