Με φωτιά στα χείλια διψούσες
ζωή να σου δώσω να πιεις
μα εγώ πιο πολύ λιγοψυχούσα
σωστή μέσα από τα δυο χέρια μου να βγεις

Δυο μαύροι κύκλοι δυο μάτια γαλάζια
μαλλιά που πεθαίναν παντού
αστέρια που σβήναν μαζί
και τότε γεννιόσουν εσυ
Στο όνειρο εκείνης της νύχτας που δεν ξαναζεί

Μια φωνή με κόπο κρατούσες
που έψαχνε δρόμο να βγει
ατσάλι καυτό που ζητούσες
το αίμα μου φλόγα να γίνει κι εσύ να καείς

Δυο μαύροι κύκλοι δυο μάτια γαλάζια
μαλλιά που πεθαίναν παντού
αστέρια που σβήναν μαζί
και τότε γεννιόσουν εσύ
στο όνειρο εκείνης της νύχτας που δεν ξαναζεί