Σαν τους γεροναύτες στα παλιά
στα χρόνια που ταξίδευα στο πέλαγο κορμί σου
κι όπου κρυφή βραχοσπηλιά
καιγόμουν στην ορμή σου.

Πού’σαι να μου δώσεις φως μου
ένα φιλί στο στόμα
Ο πόνος μου ‘γινε αδελφός
και με τραβάει στο χώμα.

Σαν τους πελαγίσους χαράζω τις βραδιές
στο σώμα μου τα μάτια σου τα χιλιοφιλημένα
κι έχω στο στήθος δυο καρδιές
για σένα και για μένα.