Πώς θα σου φαινόταν λοιπόν φιλαράκο
αν απόψε το βράδυ βγαίναμε όλοι μαζί
μια νυχτιάτικη βόλτα μεσ’ το κέντρο της πόλης
στο ρυθμό που σκοτώνει όπως ξέρουν αυτοί

Πάμε!

Ήρθαμε απόψε από τόσο μακριά
με τέρμα το γκάζι και βρωμικα μυαλά
φτερά στο κεφάλι, τα μάτια μας θολά
τα όπλα μας γεμάτα και κρυμμένα καλά στα φορτηγά,
στα φορτηγά

Από τα προάστια κι απ’ τα γύρω χωριά
Άραβες και νέγροι Βεδουίνοι με σπαθιά
δεν είχαμε σκοπό να πάμε τόσο βαθιά
μα κάποιος από μας στο δρόμο πέταξε τη λέξη φωτιά,
τη λέξη φωτιά

Καλέστε τα πλήθη που με τρόμο κοιτάν το καρναβάλι μας,
ουρλιάζοντας πιο δυνατά

Λα λα λα ...

Πενήντα χρόνια περιμέναμε για αυτή τη βραδιά
θα τραγουδάμε όλη νύχτα κι ούτε πόνος ούτε χαρά
Οι εραστές έχουν ανάψει κι ορκιστήκαν να’ ναι πιστοί
Πενήντα χρόνια περιμέναμε για αυτή τη γιορτή

Περπατάμε στην πόλη σαν μια μηχανή
και νιώθουμε σαν βόμβα έτοιμη να εκραγεί
κάνουμε θόρυβο κι αυτό είναι γεγονός
Μιλάω για μια γενιά που δοκιμάζει την τύχη της αλλιώς,
κάπως αλλιώς

Και τα πάντα πέφτουν όταν πέσουμε μαζί τους
πιάσ’ το νόημα, πιάσ’ το νόημα
Πάει να πεί

Λα λα λα ...

Πενήντα χρόνια περιμέναμε για αυτή τη βραδιά
θα τραγουδάμε όλη νύχτα κι ούτε πόνος ούτε χαρά
Οι εραστές έχουν ανάψει κι ορκιστήκαν να’ ναι πιστοί
Πενήντα χρόνια περιμέναμε για αυτή τη γιορτή

Ο χρόνος είναι τώρα και ο τόπος είναι εδώ,
ετοιμάζει να μπει στον καινούριο χορό
είμαι πάνω, είμαι κάτω, είμαι κει, είμαι εδώ