Πάρε τον καθρέφτη σου αγκαλιά,
δώσε και στο κρύσταλλο φιλιά,
και η ομορφιά σου είν’ όλη δικιά σου,
να τη χαίρεσαι.

Όταν είσαι φτωχή στο μυαλό *
δε σε σώνει κανείς, ούτ’ εγώ.
Μηδενίζεις αγάπη κι αισθήματα,
δεν ακούς της καρδιάς τα μηνύματα.
Όταν είσαι φτωχή στο μυαλό *
δε σε σώνει κανείς, ούτ’ εγώ.

Πάρε τα ψυχρά σου τα φιλιά,
δε με συγκινούνε τώρα πια,
κι ο εγωισμός σου είν’ όλος δικός σου,
να τον χαίρεσαι.

Όταν είσαι φτωχή στο μυαλό *
δε σε σώνει κανείς, ούτ’ εγώ.
Μηδενίζεις αγάπη κι αισθήματα,
δεν ακούς της καρδιάς τα μηνύματα.
Όταν είσαι φτωχή στο μυαλό *
δε σε σώνει κανείς, ούτ’ εγώ.

*) Στην εκτέλεση του Καρρά:
Όταν είσαι τρελή στο μυαλό.