Προσπερνάμε τον έρωτα αυτό σαν σημείο νεκρό
γιατί χτίστηκε πάνω στο ψέμα
και φυγάδες κι οι δυο με πεσμένο σφυγμό
προσπαθούμε ν’ αλλάξουμε θέμα.

Τώρα δε νοιάζεται κανείς πού πάμε
γύρω απ’ τον εαυτό μας θα γυρνάμε
τον ίσκιο μας τις νύχτες κυνηγάμε
ένας τον άλλονε με οίκτο θα κοιτάμε.

Προσπερνάμε το όνειρο αυτό σαν κρυμμένο νερό
μες στην έρημο του εαυτού μας
σαν τσιγγάνοι κι οι δυο τριγυρνάμε τρελά
μες στο βάλτο του εγωισμού μας.