Είναι η γεύση του μένους κρατάει ακόμα
παίρνεις λίγη και σου μένει μια για πάντα στο στόμα.
Είναι η γεύση του μένους εισβάλει στη ντίσκο
δοκιμάζεις και σου καίει για πάντα τον ουρανίσκο.
Είναι η γεύση του μένους κρατάει ακόμα
Είναι η γεύση του μένους, είναι η γεύση του μένους, είναι η γεύση είναι...

Φέρνω τη γεύση του μένους
σε κολλητούς και κολλημένους
επιτέλους
ακούς τη φωνή απ’ τους τρελαμένους
φέρνει ανέμους
και χρώματα πένθους
τα μιάσματα του ανθρώπινου γένους
για βέβυλους και έμβιους
είμαι απ’ αυτούς που προκαλούν αισθητούς σεισμούς
πιάνω ρυθμούς που δεν πιάνει ο κοινός νους. Ακούς;
Φτάνω σ’ απανωτούς
ηχητικούς οργασμούς
καθώς χαϊδεύω τ’ αφτιά σου απ’ τους λωβούς
ως το τύμπανο.
Βγαίνω για κυνήγι με το στιχουργικό μου δίκανο
αν σε βρω σ’ αφήνω ανήκανο
δεν είναι απίθανο
οι στίχοι μου τρυπάν σαν Black & Decker
γίνεται best seller
κάθε κομμάτι μου burner
παίρνω τη θέση που μου ανήκει
σε κάθε δισκοθήκη
φέρνω φρίκη
σ’ όλα τα πλάτη και μήκη του πλανήτη
απ’ τον Έβρο ως την Κρήτη απ’ την Κέρκυρα ως την Κυρήνεια
βγάζω από εμπειρία έντεκα εκατομμύρια.
Τώρα απονύμιο πιάνομαι για δύο
είμαι από τη φύση μου αντιδραστικό σοιχείο
σου σφηνώνομαι μέσα στο κρανίο σαν κακό δαιμόνιο
το πρόβλημα μου ανίατο σοβαρό και χρόνιο.
Ξεκινάω το πανδαιμόνιο
σαν το φαινόμενο Ελ νίνιο
αναστατώνω το πανελλήνιο
σου κόβω τη χολή δημιουργώ τη νέα σχολή
πουλάω πολύ κι ας μη με λένε Κορκολή
σου ρίχνω τη χαριστική βολή
μ’ αυτή τη ρίμα τώρα φεύγω κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια.

Είναι η γεύση του μένους κρατάει ακόμα
παίρνεις λίγη και σου μένει μια για πάντα στο στόμα.
Είναι η γεύση του μένους εισβάλει στη ντίσκο
δοκιμάζεις και σου καίει για πάντα τον ουρανίσκο.
Είναι η γεύση του μένους κρατάει ακόμα
Είναι η γεύση του μένους, είναι η γεύση του μένους, είναι η γεύση είναι...

Λοιπόν είναι ξανά το λυρικό μεγαθήριο
που φέρνει ντελίριο μεσ’ στ’ ακροατήριο
βάζω μεσ’ στο στόμα σου στίχους δηλητήριο
και σαν μπω στο κτίριο γίνεται κολαστήριο
ταράζω την τάξη με κάθε μου πράξη
με ψάχνουν όσοι θα `θελαν να μ’ είχαν αλλάξει
μα δε με σταματάν γιατί με συναντάν
σε clubs με hardcore fans πιο παλιά στο "AN"!
Τώρα ρίχνω το πιο σκληροπυρηνικό
στίχο
μπορώ να φέρω πανικό
δείχνω
στ’ αλήθεια πιο είναι το αυθεντικό
κι αν κάποιος με κοντράρει τότε μπορώ να του πω:
Ει Ει, Ει Ει
ρίχνω το στίχο που τον καίει
παρά (Ει Ει) ότι κι αν λέει (Ει) μα στο τέλος εκείνος θα κλαίει.
Γιατί διαλέγω μέσα από χιλιάδες σκέψεις και λέξεις
αυτές που θέλω για να με προσέξεις να παίξεις
έμπλεξες και σου `πα πως αν μπλέξεις θα τρέξεις
τώρα θα γευτείς όλες μου τις ορέξεις.
Κηρύττω τον λόγο των T.X.C.
από πόλη σε πόλη
στην Ελλάδα όλη
κάθε αράδα από στίχους μου σε καίει σαν λάβα
πάντα τα μυαλά σου παίρνω
ταξίδι χωρίς επιστροφή σε στέλνω
κάθε φορά που ως τ’ αφτιά σου φέρνω
το ντάπα ντούπα
έχω μια χράπα χρούπα
σαν να `μαι ο ήπιος mc
όπως σαρώνει τα σκουπίδια η σκούπα
αλλάζω στιλ όπως αλλάζω τα πουκάμισα
ζω γρήγορα
πέρασα ανάμεσα από τις συμπληγάδες πέτρες δεν τη πάτησα
Χα! Βγήκα ζωντανός δεν προσπάθησα
να γίνω στους πολλούς με το ζόρι αρεστός
είμαι αυτός που είμαι ακριβώς
κι όσοι θέλουν να με ακολουθήσουνε έχει καλώς
Σ’ όλους τους άλλους
φέρνω τη γεύση του μένους

Είναι η γεύση του μένους κρατάει ακόμα
παίρνεις λίγη και σου μένει μια για πάντα στο στόμα.
Είναι η γεύση του μένους εισβάλει στη ντίσκο
δοκιμάζεις και σου καίει για πάντα τον ουρανίσκο.
Είναι η γεύση του μένους κρατάει ακόμα
Είναι η γεύση του μένους, είναι η γεύση του μένους, είναι η γεύση είναι...